Rockster Robby Valentine werd blind tijdens opnames nieuw album

Robby Valentine leek begin jaren ’90 de grootste ster van zijn generatie te worden. Hij scoorde een mega-hit met de rockballad Over and Over Again en tekende een lucratief internationaal platencontract. Maar de opkomst van grunge-bands zoals Nirvana en Pearl Jam en de nodige gezondheidsperikelen gooiden roet in het eten. Nu ziet hij nauwelijks nog iets en moet de man uit Noord-Holland op de tast albums opnemen.

Door: Jean-Paul Heck

In het najaar van 2023 verscheen het werkstuk Embrace The Unknown, een plaat die hij met engelengeduld in elkaar knutselde. Natuurlijk, sterren zoals Stevie Wonder en Ray Charles hebben hun hele carrière niets anders gedaan dan blind muziek opnemen, maar blind worden tijdens het maakproces is toch wel even wat anders. Daarnaast speelde en zong Valentine elke noot op het album. De man uit Hoogkarspel laat zich door niets en niemand tegenhouden. Zijn steun en toeverlaat is zijn vrouw Maria Catharina. Ook zij is een professionele zangeres en haalde in 2004 nog de finale van Idols. Vooraf aan het interview had ze al aangegeven dat ze haar man voor het gesprek eerst onder handen wil nemen. ,,Hij moet er immers uit zien als Robby Valentine, de artiest!”

Haar man is een rockster in de klassieke zin van het woord: lang geverfd haar, strakke blinkende pakken en een mooi gestileerd en opgemaakt hoofd. Dat opvallende uiterlijk moest hij in de zomer van 2018 bekopen met een enorm pak slaag. ,,Ik bracht mijn dochtertje naar school in Hoorn en werd door een paar jongens gevolgd die mij voor ondermeer ‘ flikker’ uitscholden. Bij de school aangekomen, heb ik twee vaders gevraagd of ze met mij terug wilden lopen naar het treinstation. Opweg kwamen we die jongens weer tegen. Ze begonnen te schelden en uiteindelijk heb ik een harde klap op het gezicht gehad. Ik was het wel gewend om uitgescholden te worden maar deze agressie had ik nooit eerder meegemaakt. Toen we in Almere woonden, gebeurde dat om de haverklap. Dat is destijds ook de reden geweest om naar Hoogkarspel te verhuizen.”

Zijn vrouw is altijd degene die zorgt voor de make-over van haar man. Hij is echter niet meer in staat om het resultaat in de spiegel te bewonderen. Zijn zicht holde de laatste jaren hard achteruit en met nog slechts 2 procent kijkvermogen is zijn visuele wereld weg. Zijn eigen studio die is gevestigd op de bovenverdieping is de plek in huis die hij letterlijk op zijn duimpjes en vingers kent. ,,Hier maak ik alles. Zingen, gitaarspelen, drummen, bassen, toetsenwerk…..Ik doe het allemaal zelf….Op de tast.” Tijdens het uitspreken van deze zinnen, dwarrelen de lange pianovingers van Valentine langs de knoppen op de tafel. ,,Het is maar goed dat ik alles op de ouderwetse manier heb geleerd. Draaien aan knopjes en een beetje pielen vond ik altijd al leuk, al werd ik door iedereen die opnam met een laptop voorbij gelopen. Als ik het net zoals al die moderne muzikanten via een laptop had moeten doen, was ik nu verloren geweest.”

In zijn eigen studio hangt het nodige memorabilia van zijn lange- en bij vlagen indrukwekkende carrière. De wereld lag letterlijk aan de voeten van het in Hilversum geboren megatalent. ,,Ik had een geweldige band met muzikanten die later bij Candy Dulfer en Marco Borsato gingen spelen. Ik kreeg een lucratief en langlopend Japans contract, deed een tournee met Queen-gitarist Brian May en kon doen en laten wat ik wilde.” Net zoals Prince dat deed in zijn paradijs Paisley Park Studios in Minneapolis, zo creëerde Valentine al vanaf 1993 zijn eigen thuisstudio. Ook in deze Noord-Hollandse bungalow heeft hij weer zijn eigen opname-Walhalla. ,,Het was de tandartsenpraktijk van ons vorige tandarts. Weet je, ik heb wat geluk gehad. Toen ik 38 jaar was, heb ik mijn huis verkocht en ben bij mijn moeder gaan wonen. Met die overwaarde hebben we uiteindelijk een huisje kunnen kopen en weer verkopen. Daar profiteren we nog steeds van.“ Het is een lichtpuntje in het leven van Valentine dat vooral de laatste twee jaar niet over rozen ging. ,,Begin 2020 stapte ik in een wereld die ik niet kende. Een moeilijke wereld. Toen we hier in april van dat jaar in dit nieuwe huis kwamen, was ik nog net in staat om alle snoeren aan te sluiten. Ik weet dus waar die liggen. Toen het zicht daarna bijna verdween, heb ik bijna een half jaar gerevalideerd  in het blindeninstituut in Apeldoorn. Ik heb daar heel veel geleerd. Ergonomische tips, met een stok leren lopen en meer vaardigheden.” Het is een feit dat de moeilijke bereikbaarheid van ziekenhuizen in coronatijd het proces heeft versneld. ,,Ik kon niet meer terecht in de kliniek maar op afstand kun je niet goed de oogdruk meten. Het ging zo snel achteruit en toen alles weer open ging, hebben ze operationeel ingegrepen door een implantaat te plaatsen. Dat was simpelweg te laat.”

Dat Valentine, 54 nu, ondanks een reeks fraaie rockplaten nooit een wereldster werd, deert hem niet. ,,Ik blijf gewoon doorgaan wat ik doe. Ik vind het veel erger dat ik niet meer de vaderdingen met mijn dochter kan doen die mijn pa wel deed. Vroeger stond mijn vader bij het voetbal langs de kant om mij aan te moedigen. Zoiets kan ik niet en dat vind ik verdomd moeilijk.” Zijn handen gaan nog even richting een elektrische piano die volgeplakt is met allerlei stickertjes. ,,Dan voel tenminste waar de toetsen en knoppen zitten.” Zaterdag 21 oktober zal hij er tijdens de albumpresentatie weer achter zitten. ,,Op het podium valt alles weg en ben ik weer Robby Valentine de artiest.”

Embrace The Unknown is nu uit. Robby Valentine & band zijn te zien: 22 maart, De Boerderij – Zoetermeer, 20 april – Rock Am Ringhoven Festival – Mariaheide, 4 mei, De Dres – Nibbixwoud, 7 juni, P 3 – Purmerend, 24 augustus, 7even Festival – Gaanderen, 20 september, Grootebroek Gaat Los! – Grootebroek, 12 oktober, Centre Culturel De Chenée – Luik.