Gitaarsolo’s stelen de show bij Mike Tramp’s White Lion in Heerlen
White Lion werd in 1983 in New York opgericht door zanger Mike Tramp en gitarist Vito Bratta en drie jaar later verscheen hun debuutalbum Fight To Survive. Veertig jaar later (2023) besluit Tramp, onder de naam Mike Tramp’s White Lion alle White Lion nummers opnieuw op te nemen onder de titel Songs Of White Lion, volume 1, 2 en 3; dat laatste album zal in september van dit jaar verschijnen.
Tekst en foto’s: Martien Koolen
Tramp besloot daarna om met deze “nieuwe” albums te gaan toeren en vanavond staat De Nieuwe Nor in Heerlen op het programma. Mike Tramp’s White Lion bestaat tijdens deze tournee naast zanger/gitarist Mike Tramp verder uit: Marcus Nand (gitaar), Claus Langeskov (basgitaar) en Kenni Andy (drums) en het moet gezegd dat deze band muzikaal gezien uitstekend werk aflevert; vooral de briljante gitaarsolo’s van Nand doen zeker niet onder voor die van oudgediende Vito Bratta.
Vocaal gezien laat Tramp, vooral in het begin nogal eens wat steekjes vallen, vooral qua volume, klinkt het tot en met Little Fighter niet echt zoals we van Tramp gewend zijn…. Misschien is de mix niet helemaal goed gecheckt, of misschien heeft Mike “gewoon” een wat mindere avond; een stem is nou eenmaal gevoelig, dus…
Met de setlist is echter helemaal niets mis, want vooral opener Lights And Thunder en nummers zoals All The Fallen Men of El Salvador staan muzikaal nog steeds als een huis en hebben de tand des tijds met gemak doorstaan. Bij de ballads, zoals Cry For Freedom en When The Children Cry, die trouwens nog steeds qua teksten zeer relevant zijn, klinkt Tramp gelukkig wat beter; maar het is toch Nand die met zijn melodieuze gitaarsolo’s de show steelt vanavond.
Vooral het laatste gedeelte van deze White Lion songs set is indrukwekkend, met het zeer bekende Wait en het prachtige, zeer diverse Lady Of The Valley als slotlicht, waarbij Nand nog maar eens een paar heerlijke gitaarsolo’s over het publiek “uitstrooit”.
Conclusie: muzikaal gezien een topavond voor liefhebbers van melodieuze hardrock en Tramp als frontman en “entertainer” is natuurlijk ook niet verkeerd.
