In deze ‘muziekles’ van Hitjescollege duiken we in Twist and Shout van The Beatles. Waar gaat dit nummer eigenlijk over? Lees verder!
‘Twist and Shout’ is in de loop der jaren door veel artiesten gezongen, maar de meest roemrijke vertolking is afkomstig van The Beatles. De versie van de destijds nog jonge knapen uit Liverpool werd een van de smaakmakers van hun debuutalbum ‘Please Please Me’. Hoewel het nummer dus al snel uitgroeide tot een ware ‘fan favorite’ was John Lennon lange tijd absoluut geen liefhebber van het nummer.
Deze afgunst was niet ongegrond, Lennon’s stem heeft het namelijk flink moeten ontgelden tijdens de opname van dit nummer. Tijdens een opname-marathon voor het debuutalbum op 11 februari 1963 kwam producer George Martin met het idee om ‘Twist and Shout’ als laatste nummer op het album te zetten, en het nummer ook daadwerkelijk als laatste op te nemen. Martin was zich namelijk bewust van het feit dat ‘Twist and Shout’ een ware aanslag was op het strottenhoofd van Lennon en dat hij na het inzingen waarschijnlijk geen stem meer over zou hebben voor de rest van de nummers.
Zo gezegd zo gedaan, met een stem waar menig metalzanger vandaag de dag jaloers op zou zijn, perste Lennon nog één keer alle energie uit zijn Britse lijf om met volledige overgave “work it on ou-ou-out” en “twist a little closer” uit zijn keel te krijgen. Binnen twee takes stond de definitieve versie op tape. Gelukkig maar, want na de tweede keer was Lennon’s stem volledig weg! Een tijd later keek Lennon nog altijd niet met plezier terug op die desbetreffende opname. Los van het feit dat hij zijn zang niet mooi vond, heeft hij dagen na het inzingen nog last gehad van zijn keel.
Zo zei hij in een interview: “My voice wasn’t the same for a long time after; every time I swallowed, it was like sandpaper. I was always bitterly ashamed of it, because I could sing it better than that, but now it doesn’t bother me. You can hear that I’m just a frantic guy doing his best.
Pijnlijk om te zingen of niet, ‘Twist and Shout’ werd voor the Beatles een belangrijk bestanddeel van hun liveoptredens. Het werd maar liefst 374 keer live gespeeld, vaker dan elk ander nummer uit hun repertoire. Keelpastille producenten hadden dus een goede klant gehad aan Lennon…
Lees meer van @hitjescollege
- ‘No Woman, No Cry’ van Bob Marley
- ‘Eyes Without A Face’ van Billy Idol
- ‘Dancing in the Moonlight’ van Sherman Kelly
- ‘Bad’ van U2
- ‘Wonderwall’ van Oasis
- ‘Snow (Hey Oh)’ van Red Hot Chili Peppers
- ‘Heartbreak Hotel’ van Elvis Presley
- ‘Get Lucky’ van Daft P
- Sausalito Summernight van Diesel
- ‘Once in a Lifetime’ van Talking Heads
- Dude (looks like a lady) van Aerosmith
- I am begging you for mercy van Duffy
- Living in a Ghost Town van de Rolling Stones
- Zandloper van Typhoon
- Handle with Care van Traveling Wilburys
- Panama van Van Halen
- Touch of Grey van The Grateful Dead
- Whole Lotta Rosie van AC/DC
- Formidable van Stromae
- Budapest van George Ezra
- Black Velvet van Alannah Myles
- Ella, Elle l’a van France Gall
- Alive van Pearl Jam
- Hurricane van Bob Dylan
- Raspberry Beret van Prince
- Red Red Wine van UB40
- Train in Vain van The Clash
- Maggy May van Rod Stewart
- The Adventures of Rain Dance Maggie van Red Hot Chili Peppers
- Runaway Train van Soul Asylum
- I Heard It Through The Grapevine van Marvine Gaye
- Joyride van Roxette
- Last Train Home van John Mayer
- Lola Montez van Volbeat
- Seven Nation Army van The White Stripes
- Sunday Bloody Sunday van U2
- Twilight Zone van Golden Earring