Madonna’s multimediaal gesamtkunstwerk in de Ziggo Dome

Natuurlijk was het schandalig dat Madonna gisteravond bijna anderhalf uur te laat begon. Maar het is haar vergeven, al zullen al degene die halverwege de show moesten verlaten om op tijd thuis komen, daar anders over hebben gedacht. Voor de rest is de Nieuwe show van de diva uit Michigan een absolute overwinning.

Door: Jean-Paul Heck

Deze tour maakte ze geen gebruik van een live-band maar de verhaallijn, het dansspektakel en de velen technische snufjes maken alles goed. Niet eerder dook Madonna tijdens een tournee zo diep in haar eigen verleden. 40 jaar hits, 40 jaar geruzie met de media en 40 jaar eigengereidheid. Het past bij haar. In Amsterdam ging ze zelfs verbaal de strijd aan haar met haar fans. Centraal in de show staat haar carriere. Van een meisje dat vanuit Bay City naar de grote stad New York reisde. Haar vriendschappen en de periode dat aids dood en verderf zaaide. Ze legde daar gisteren bijna 10 minuten lang haar concert voor stil. Terwijl er tijdens de uitvoering van Live to Tell beelden voorbij kwamen van aidsslachtoffers zoals Freddie Mercury en Jean-Michel Basquiat, probeerde zij betrokkenheid voor het nog immer heersende aidsproblematiek te creëren. Een moment dat uiteindelijk leidde tot een rake versie van I Will Survive.

Haar Celebration Tour gaat over Madonna en dan in extremis. Ze danst letterlijk met zichzelf. Een avatar naast haar vormt een alter-ego die tijdens de show telkens weer opduikt. En haar stem? Natuurlijk zijn er veel song getransponeerd naar lagere regionen maar ach, dat doet Bruce Springsteen ook. De show is vooral een enorme ‘ fuck you’  richting iedereen die iets tegen Madonna heeft. Ze trapt weer achteloos de nodige heilige huisjes omver. Maar ze doet dit met zoveel klasse en humor, dat er niemand zich een buil aan kan vallen. Ze eert ook haar Helden. Ze danst met Michael Jackson op zijn Billy Jean en op haar Like a Virgin. Ze duikt in een orgie op Justify My Love en met Bob the Drag heeft ze iemand op het podium die haar met verhalen van repliek dient.

Met een werkelijk subliem korps aan dansers, pakt ze ook vaak terug naar al die dansjes uit haar historische videoclips. Natuurlijk ook met Vogue, een gay-dans die zij destijds mainstream maakte. Twee van geadopteerde kinderen uit Malawi mochten hun dingetje doen. De één met een klassiek pianostuk en de ander in een wilde dans. Like A Prayer werd een homo-erotische mallemolen maar dan echt. Een ronddraaiend wiel met daarin haar dansers die de meest onmogelijke bewegingen etaleerden. Ook religie bleef niet onbesproken. En natuurlijk was daar een rake ode aan de LGBTQ+ community. Rode draad was haar familie waarbij een grote beeltenis van haar jong overleden moeder veel emoties opriep. Dat alles maakt deze Celebration Tour is een rollercoaster aan emoties van een artieste die haar gelijke niet kent en de nodige fysiek niet schuwt.

Madonna: gezien op 1 december 2023 in de Ziggo Dome in Amsterdam.