Op het podium valt hij vrouwen lastig, laat zich onthoofden en bedrijft de liefde met een slang. Maar in het echte leven is Alice Cooper een zwaar gelovig mens die bijna elke dag met een club op de golfbaan staat en naar karatefilms kijkt. Eerder dit jaar werd hij 75 en aanstaande weekeinde staat Cooper met de Hollywood Vampires op Pinkpop. Soundz sprak met hem.
Door: Jean-Paul Heck
Alice Cooper is een vriendelijke doch kordate perfectionist. ‘Zou je even het bankje onder mijn rechtervoet kunnen schuiven. Ik heb immers last van een ontsteking in mijn knie.’ Het zijn de eerste woorden die hij na een vriendelijke begroeting uitspreekt. Alice Cooper in real life is langer dan je verwacht. Zijn hagelwitte en verdacht rechte gebit, steekt behoorlijk af tegen de gitzwart geverfde haren. Zijn donkere huid verraden zijn Siouxsie-afkomst. Het grote zilveren kruis om zijn nek bedekt haast zijn smalle torso. Een lang zwart zijden overhemd, taps aflopende broek en schattige witte instappertje completeren het plaatje.
Zijn levenswandel is genoegzaam bekend. Als zoon van een predikant uit Phoenix, Arizona, werkte hij zich van slimme maar verlegen tiener op tot het ultieme Amerikaanse angstbeeld. Als Alice Cooper bezong hij op beroemde platen zoals ‘School’s Out’, ‘Killer’, ‘Billion Dollar Babies’ en ‘Welcome To My Nightmare’ de meest gewelddadige zaken. ‘Moord, verkrachting, dronkenmanschap en geweld waren de ingrediënten voor zijn liedjes. Precies die zaken waar mijn vader elke dag in de kerk zijn volgelingen voor waarschuwde.’ Maar de wereld ging pas echt tekeer toen Cooper en zijn band dat op het podium op een maniakale en theatrale wijze uitvergrootte. Met slangen, halfnaakte vrouwen en zelfs een guillotine creëerde Alice zijn eigen sodom en gomorra. Met het succes kwam ook de gekte. Alice Cooper dronk niet, nee, hij zoop, liters whisky per dag. John Lennon liet ooit in een interview los dat hij nog iemand zoveel bier had zien drinken als Alice Cooper. Lennon en ook andere maatjes zoals Bob Dylan en Elton John wisten het zeker. Deze man zou niet oud worden. Ruim 45 jaar later zitten we hier tegenover elkaar. ‘Ik ben eerlijk gezegd nooit weggeweest. Goed, meerdere keren was het hiernamaals heel dichtbij maar ik heb telkens weer op tijd hulp gezocht. Vanaf midden jaren ’80 ben ik van de drank af en maak bijna elke twee jaar een nieuw album. Ik ben niet meer het dode vogeltje van vroeger.’
Het is grappig dat je binnenkomt met de mededeling dat je net een pak geld hebt gewonnen bij het gokken. En dat voor iemand met een verslavend karakter.
Alice: Maar ja, in alles waar ik verslaafd aan raak blijk ik extreem goed te zijn. Zo heeft het spelen van golf mijn leven gered. Als een idioot een hele dag achter een balletje aanlopen zet zaken in perspectief. Ik bleek echter buitenproportioneel veel talent te hebben. Jack Nicklaus (golflegende: red) wist niet wat hij zag toen hij voor het eerst met mij een rondje liep.
De verhalen rondom jouw persoontje in de beginjaren zijn legendarisch. Je had een nogal rigide dagindeling.
Alice: ‘ Ik hield in de Jaren ’70 een vast patroon aan. Elke ochtend stond ik op en liep naar de toilet om over te geven. Daarna dronk ik drie flesjes bier leeg en de dag kon beginnen. Het ging uiteindelijk fout tijdens een tournee in 1977 toen ik opeens bloed moest overgeven. Niet een klein beetje maar een hele plas. Kijk, bloed kotsen op een podium is cool maar dat doen in de toiletpot van een Holiday Inn hotelkamer niet echt. Ik wist dat er iets wezenlijks fout zat. Uiteindelijk ben ik door mijn vrouw Sheryl en mijn producer Bob Ezrin naar een afkickkliniek in de buurt van New York gebracht. Na een paar weken was ik afgekickt.’
Je deed daar in 1978 gewag van op je succesvolle album ‘From The Inside’ met daarop de hit ‘How You Gonna See Me Now.’ Maar op het moment dat die plaat uitkwam was je weer stevig aan het borrelen.
Alice : ‘Eigenlijk ging het toen pas echt fout. Na een korte tijd waarin ik sober was, sloeg ik door. Beginjaren ’80 dronk ik twee flessen whisky en een half kratje bier per dag leeg. Maar het probleem was dat ik geen vervelende zatlap was, platen bleef maken en bij elk concert netjes kwam opdagen. Ik heb in die periode vier albums opgenomen maar daar herinner ik mij nauwelijks nog iets van. Naast drank was ik ook drugs gaan gebruiken en daardoor viel ik enorm af. Als ik foto’s uit die tijd terugzie dan krijg ik nog altijd een hartverzakking. Ik keek in 1983 letterlijk de dood in de ogen. Ik had op dat moment geen keuze: Doodgaan of voor altijd afkicken. Ik koos voor de laatste optie en uiteindelijk hebben mijn moeder, Sheryl en mijn vroegere high school-coach Emmett Smith mij afgevoerd naar een ziekenhuis.’
Je pa was dominee. Hoe keek hij hier tegenaan?
‘ Mijn pa was in zijn jonge leven ook een alcoholist, totdat hij besloot om dominee te worden. We verhuisden van Detroit naar Phoenix en daar begon ons gezin een nieuw leven waarin voor alcohol geen plaats meer was. Maar uiteindelijk deed ik precies hetzelfde als mijn vader. Na mijn tweede afkickperiode heb ik een aantal jaren maar één ding gedaan en dat was dus golfen. En dan echt op een krankzinnige manier. Ik golfde elke dag 10 uur aan één stuk en liep dan 36 holes. Ik krijg uiteindelijk allerlei ontstekingen in mijn arm vanwege de overbelasting maar na een jaar had ik wel handicap 9. Nu zit ik zelfs rond de 5 en dat is eerlijk gezegd wel absurd goed voor een amateur. Gelukkig heeft mijn vader voordat hij stierf (in 1987) kunnen zien dat ik mij eindelijk herpakte.’
Heb je nog meer uit de hand gelopen hobby’s?
Alice ‘Ik ben erg goed in het werpen van messen. Daar ben ik jaren terug op tournee mee begonnen. Maar uiteindelijk gooide ik zo goed, dat ik door organisatoren van messenwerpwedstrijden in Amerika werd gevraagd om mee te doen, Daarnaast ben ik verslaafd aan karatefilms. Tijdens deze tournee heb ik zeker 6000 karatefilms mee en voor elk concert kijk er eentje. Het zijn de simpele dingen die mij in leven houden.’
Dat kun je wel zeggen. Je was de wildste van allemaal maar veel van je oude vrienden zijn dood. Keith Moon, Harry Nilsson, Jim Morrison, Jimi Hendrix…
Alice: ‘Dat is ook de reden waarom ik met Johnny Depp en Joe Perry (Aerosmith) twee jaar terug de Hollywood Vampires heb opgericht. Begin jaren ’70 ging ik regelmatig met John Lennon, Keith Moon en Harry Nilsson zuipen. Ik dronk het meest maar bleef ook het langst nuchter. Wij hadden onszelf de bijnaam Hollywood Vampires gegeven. Toen ik vanuit Phoenix voor het eerst in Hollywood terecht kwam, was Jim Morrison de eerste die ik tegenkwam en hij introduceerde mij meteen in het nachtleven van Hollywood. Jim was een superaardige en uiterst slimme kerel maar niet een vriend die garant staat voor een gezond leven.’
Even terug naar je comeback in 1987. Je ging de hardrocktour op en je scoorde een wereldhit met de song ‘Poison’. Dat was toch wel raar in een rockwereld die werd gedomineerd door mooie jongens bands zoals Bon Jovi, Europe en Motley Crüe.
Alice: ‘Maar daar zat een idee achter. Vroeger was Alice Cooper de man die na een tegensslag met afhangende schouders van het podium wandelde. Hij was zeg maar de geslagen hond. Maar de nieuwe Alice laat zich door niemand stoppen. Hij was gruwelijker en angstaanjagender dan voorheen en wint uiteindelijk altijd. Dat zie je ook terug in de show. In mijn alcoholdagen had ik de personage van Alice Cooper toegelaten in mijn echte leven. Maar nu al 30 jaar lang niet meer. Ik durf wel te zeggen dat God mijn leven heeft gered. Nu zit er een gelovige christen tegenover je die op het podium zijn eigen hel op aarde creëert.’
Ook eentje die tekstueel nog altijd behoorlijk kan uithalen. Bob Dylan omschreef jou ooit als een erg onderschatte tekstschrijver. Maar ook eentje die de boel flink op stelten kan zetten.
Alice: ‘ Dat was aardig van hem en er zijn absoluut teksten waar ik erg trots op ben. De media noemen mijn songs vaak opruiend maar zo zijn ze ook bedoeld. Een paar voorbeelden? Op de song ‘Wicked Young Man’ (2000) zing ik de volgende regel:
‘I got a pocket full of bullets and a blueprint of the school.’
Dat kwam een jaar na de slachting op de Columbine High School door twee leerlingen nogal hard aan. Maar ik heb ik nooit iemand gespaard. Tijdens deze tournee doe ik de song ‘Pain’ dat op het album ‘Flush The Fashion’ (1980) staat. Daar zing ik:
I’m the salt in the sweat on the cuts of the slaves. I was the wound in the side while Jesus prayed. I was the filthtiest word at the vandalized grave.
Die woorden zing ik nog altijd met dezelfde haat en bitterheid als toen ik de woorden destijds schreef. De wereld is donker en de parameters veranderen continu. Toen ik voor het eerste mijzelf op het podium door een guillotine liet onthoofden, stond de wereld op zijn kop. Maar nu zie ik op Youtube dat iemand echt onthoofd wordt. Dan vraag je jezelf wel af, wat moet ik nog doen om mensen te shockeren? Kijk, de wereld is eigendom van de duivel. Dat is toch wat je elke dag om je heen ziet gebeuren.’
Toen je eerste plaat ‘Pretties For You’ in 1969 zei uitgerekend jouw vriend en mede-ontdekker Frank Zappa dat hij jouw muziek te weird vond om te produceren. Bijna 50 jaar later ben je een rockmiljonair met talloze hits op zijn naam.
Alice: ‘ Maar Frank had ook gelijk. Wat wij destijds deden was zo onconventioneel, zo idioot. Eigenlijk was het gewoon lelijk. We zaten ook helemaal niet in de muziek om rocksterren te worden. We waren vijf wilde, onorthodoxe jongens uit Phoenix, Arizona die lol wilden hebben. Maar dat laatste liep een beetje uit de hand. Uiteindelijk heeft producer Bob Ezrin ervoor gezorgd dan mijn verwarde visie tot iets wezenlijks leidde.’
En juist Ezrin produceerde je laatste albums. Platen waarop naast je vaste bandleden ook drie oud-bandleden van het eerste uur meedoen en waar U2-drummer Larry Mullen Jr. op 1 plaat (Paranormal: red) bijna alle tracks in speelde. Wat een combinatie!
Alice; ‘Ik heb altijd contact gehouden met mijn bandleden van het eerste uur. We zijn destijds niet met ruzie uit elkaar gegaan maar het was gewoon op. Maar als we samen spelen, hoor je nog altijd die ruige vunzigheid van toen terug.
Dat Larry Mullen Jr. meedeed was geweldig. Ik wist dat hij al vanaf zijn jeugd een fan van mij is en toen Ezrin hem benaderde zei hij meteen ja. Het grappige is dat Larry eerst alle teksten wilden lezen voordat hij de studio in ging. Dat had ik nog nooit meegemaakt maar dat eist hij ook bij U2. Larry heeft het echt geweldig gedaan en de songs op ‘Paranormal’ veel diepte gegeven. Net als trouwens de gitaarpartij van Billy Gibbons (ZZ Top). Toen ik eind jaren ’60 met Jimi Hendrix bevriend was, zei hij altijd tegen mij: ‘Alice, die Billy Gibbons gaat een hele grote worden.’ Daarom is het zo geweldig dat hij eindelijk meedoet op een plaat van mij.’
En nu sta je voor het eerst op Pinkpop. Niet onder je eigen naam maar met de Hollywood Vampires. Eervol toch?
Alice: ‘ Ik kende het festival niet omdat meestal voor hardrock- en metalfestivals wordt gevraagd. Maar ik begrijp dat dit het grootste festival van Nederland is. Het absoluut mooi voor mij maar ook voor Joe Perry (gitarist van Aerosmith) en Johnny Depp. Joe en ik zijn wel wat gewend maar voor Johnny is toch telkens weer schrikken als hij zo’n enorme mensenmassa voor zich ziet. We hebben volgens mij een geweldige setlijst waarbij mensen uit hun dak kunnen gaan.’
Alice Cooper is met de Hollywood Vampires te zien en te horen: aanstaande zaterdag op Pinkpop in Landgraaf. Voor kaarten, ga naar www.pinkpop.nl of www.ticketmaster.nl
