‘URIE BEWIJST ZICH ALS ALLESKUNNER’
Dat Panic! At The Disco ermee gaat stoppen was geen wereldnieuws. De band was immers altijd al het vehicle van alleskunner Brendon Urie. Een man die met zijn kakafonie aan stijltjes probeerde de gehele popgeschiedenis in één genre te vatten.
Tekst: Jean-Paul Heck en foto’s: Ans van Heck
Urie is een man die geen band meer nodig heeft. Dat de show in Ahoy opeens een Nederlandse afscheid show werd, maakte het alleen maar saillant. De Viva Las Vengeance-tournee is de grootste wereldtournee die de band ooit heeft gedaan. De gelijknamige plaat die vorig jaar verscheen, was niet meteen het beste uit het oeuvre van Urie die sowieso op de laatste drie platen het nog enige actieve lid is van de originele bezetting.

Het is duidelijk dat het postpunk-stigma niet meer past bij Urie die stijlmatig steeds verder weg drijft van de sound waarmee de band ooit wereldfaam vergaarde. Het is ook niet zo gek dat Panic At The Dicso in Ahoy zich voornamelijk richt op nieuw materiaal.
Vanaf de Pray For The Wicked-release werd de Amerikaanse band voor fans met een voorliefde voor bombast en grandeur, een must. Urie kan veel. Hij kan meerdere instrumenten bespelen en heeft een elastische stem die vaak doet denken aan Queen-frontman Freddie Mercury. De band in Rotterdam bestaat uit een dozijn topmuzikanten die het weldadige bedje voor Urie wegleggen.

Een batterij aan gitaristen, blazers en strijkers zorgen voor de gelaagde sound die in het Ahoy perfect tot zijn recht komt. Wat zo mooi is dat de fans van Panic! At The Disco erg jong zijn en hartstochtelijk de toch soms weinig toegankelijke songs hard meezingen. Pas na een half uur komt het nieuwe album aan bod maar Urie en zijn band spelen dan wel Viva Las Vengeance integraal. Je moet het maar durven.
Het blijkt in Rotterdam ook net een stap te ver te zijn, omdat gaandeweg het heilig vuurtje dooft. Hierna weet Urie zich overigens wel te herpakken met een handvol golden oldies zoals het nog immer heerlijke I Write Sins, Not Tragedies, het meesterwerkje Death of a Bachelor en natuurlijk High Hopes.

Het is overigens net niet genoeg om te spreken van een volledig geslaagd afscheid. Maar dat is het natuurlijk ook niet. Urie kennende zal hij de komende jaren nog verder innoveren en weleens kunnen uitgroeien tot een waar fenomeen.