In deze ‘muziekles’ van Hitjescollege duiken we in Sultans Of Swing van Dire Straits. Waar gaat dit nummer eigenlijk over? Lees verder!
Tijdens het legendarische Live Aid concert op 13 juli 1985 betrad Dire Straits om 18:00 lokale tijd het podium van het Wembley Stadion. In hun tijdsslot, gesandwicht tussen U2 en Queen, trapten the Straits af met de tijdloze rocker ‘Money For Nothing’ om vervolgens over te gaan op een 11 minuten lange versie van het nummer wat hen tot supersterren had gemaakt: ‘Sultans Of Swing’.
Het inmiddels swingende visitekaartje van de band kwam tot stand doordat zanger en gitaarvirtuoos Mark Knopfler in 1977 op een regenachtige Londense avond een pub indook. Tussen de sigarettenrook door zag en hoorde hij in de hoek van de pub een armzalig en ongetalenteerd jazzbandje spelen. De leadzanger van het desbetreffende bandje eindigde hun set met een milde “Goodnight and thank you. We are the Sultans of Swing.”
Hoewel de muziek van de band Knopfler verder onbewogen had gelaten, bleef de bandnaam hangen. Daar moest hij iets mee! Toen de avond op zijn eind kwam, ging Knopfler weer richting de flat die hij met zijn broertje David en gezamenlijke vriend John Illsley deelde. Daar begon hij, met de bandnaam in zijn hoofd, met werken aan een nummer voor de band die het drietal recent had gevormd; Dire Straits. Omdat het drietal geen cent te makken had vernoemden zij zichzelf naar de Engelse uitdrukking ‘being in dire straits’, wat vrij vertaald betekent dat je in een lastige situatie zit.
Met het rollende gitaarritme en de verhalende lyriek werd ‘Sultans Of Swing’ het eerste nummer van de jonge band. Een half jaar nadat Knopfler de laatste hand had gelegd aan ‘Sultans’ zat de band nog altijd zonder platencontract en werd hun financiële situatie steeds dire straitser. Wanhopig boekte de band van hun laatste centen een studio om een demo op te nemen van 5 nummers, inclusief ‘Sultans of Swing’. Met de demo op zak vertrok het drietal naar Radio London om de demo te overhandigen aan radio DJ Charlie Gillett.
Gillett was direct verkocht van ‘Sultans of Swing’ en zei on air zelfs: “I’m going to play this until somebody picks this band up.” Dit gebeurde, binnen 2 maanden tekenden de heren bij de platenmaatschappij Phonogram. De meest succesvolle Britse band van de 80s begon aan hun avontuur.
